نذر و هویت اجتماعی زنان

در مقاله حاضر ضمن بیان جایگاه نذر به لحاظ مفهومی ونظری در مردم شناسی دینی به بیان وضعیت آن به عنوان یکی از اعمال و رفتارهای دینی در میان مردم مسلمان ایران پرداخته می شود علاوه بر این شناسائی سهم ونقش آن در تمایز بین زنان و مردان در انجام مراسم دینی ودر نهایت تبیین هویت یابی زنان از طریق انجام آن مورد نظر است برای بیشتر زنان ایرانی به دلیل اعتقاد دینی یا آگاهی از ارزش های اجتماعی معطوف به نذر درمقایسه با مردانی که به این سنت دینی باور دارند ولی به گونه ای متفاوت از زنان عمل میکنند یا زنانی که به ادای نذر بعنوان یک وظیفه دینی یا امر اجتماعی باور نداشته و در نتیجه در مراسم دینی مشارکت عمده و فعالی ندارند موقعیت خاصی فراهم می سازد فرایند نذر موجب و منشاتمایزدهی آنها از دیگران ( زنان و مردان بی توجه به نذر) می شود این معنی را می توان با تاکید بر نذرهای زنان و مردان در مراسم دینی نشان داد با وجود اینکه بسیاری از نذورات و وسایل مورد استفاده در مراسم دینی برای این منظور به طور مشترک برای زنان ومردان مورد استفاده قرار گرفته ولی بعضی از آنها ویژه مراسم و مناسک دینی مردان و برخی دیگر مختص زنان است با ملاحظه طبقه اجتماعی زمان مکان جنسیت وموقعیت فرهنگی و اجتماعی زنان و مردان استافده متفاوت از نذورات برای این گروه اجتماعی هویت آفرین نیز است